Houd een schreeuw aan en zie hoe het infiltreert. Houd hem lang genoeg vast tot hij breekt en de ruimte in schiet. Houd een schreeuw vast tot je niet meer heel bent, tot je onwetendheid bloot ligt. Houd een schreeuw vast en verdraag de ondraaglijkheid ervan. Je bent kwetsbaar en daarom gewond. Jouw lot is oorspronkelijk of definitief niet te scheiden van het mijne.*

large space in the back of the mouth deelt een ontleding van vocaal huilen als een sonisch fenomeen. Huilen, als symptoom van verdriet, dwingt de lichamelijke toestand van de huiler om buiten controle te werken. In die zin is huilen onbegrijpelijk en stelt het de huiler bloot aan een toestand die vreemd is aan zichzelf. Deze staat van onwetendheid, zoals Judith Butler het noemt, onthult hoe mensen met elkaar verbonden zijn. De sonische compositie van de kreten wordt gedragen door, maar staat los van, de individuele performers om ruimte te geven aan het publiek om zich bezig te houden met deze staat van onwetendheid. Door bij het verdriet te blijven, kan er teruggekeerd worden naar een gevoel van menselijke kwetsbaarheid, naar de collectieve verantwoordelijkheid voor het fysieke leven van elkaar.

Het eerste deel van het onderzoek van large space in the back of the mouth was tijdens O. 2024 te zien als afstudeerwerk, als onderdeel van Re:master Opera.

Over O. Lab
Tijdens O. Lab krijg je een kijkje in de repetitieruimte van theatermakers, iets dat normaal is voorbehouden aan een select gezelschap… Kunstenaars delen met jouw hun onderzoeksvragen en jij kunt als bezoeker je waardevolle mening geven over de prototypes en works-in-progress die je ziet. O. Lab in WORM is één grote creative space en jij zit op de eerste rij van het maakproces! 

*Deze tekst bevat citaten en parafraseringen uit Precarious Life van Judith Butler: De kracht van rouw en geweld