La Loba is een opera- en oerduet, een dialoog voor twee hoge zangstemmen. Een partituur voor stem en licht, een ruimte waarin twee lijven een nieuwe aria zoeken, tussen vibrato en huilen in. Een manifest voor fluïditeit van mannelijkheid en vrouwelijkheid, van mens en dier, van tenor en sopraan. La Loba is een compositie gezongen boven botten die ooit verloren waren, teruggevonden, en door het lied herrijzen als een huilende wolf.